Apoera, nachtboot en 'sardientjes'

Na ons bezoek aan de school zijn we naar Oase gegaan, om daar van het zonnetje te genieten. We moeten ook nog kleur op doen hier ;-).  

Maandagavond zijn we voor het eerst naar salsales gegaan bij dansclub Danzson. Marie Claire heeft eerst een proefles gedaan. Het was zo onwijs leuk dat ze ook de hele maand de cursus gaat volgen.  De maandag en donderdagavond wordt de komende maand dus onder andere gevuld met salsa!! Yche, de instructeur,  is een knettergekke, super vrolijke man die iedereen meerdere keren aan het lachen maakte. Onze heupen hebben lekker geswingd!

Dinsdag was een rustig dagje. We hebben wat aan ons schoolwerk gedaan en ’s avonds hebben wee bij Jiji’s gegeten. Dit is een wat luxer restaurant aan de waterkant waarbij je prachtig uitzicht hebt over de Surinamer rivier. Marie Claire begon met een witte wijn die op haar lege maag er goed inhakte :). De lachspieren verder door beide dames ook weer goed getraind, kortom, een top avondje!

Woensdag vroeg de wekker gezet en hop, op de fiets gesprongen om naar de vlindertuin in Lelydorp te gaan. Het was wel weer even wennen om 20 km te fietsen, vooral in die hitte,… We hebben er ruim een uur over gedaan en stapten met een houten kont van de fiets af. We begonnen ons bezoek met het insectenmuseum. Hier zijn veel insecten tentoongesteld die in Suriname voorkomen, zoals spinnen (ja, ook tarantula’s), vlinders, torren, kevers, sprinkhanen etc. Bijzonder was dat er vlinders zijn die een tong (kan wel 20 cm lang zijn!!) hebben, zodat ze vliegend nectar uit een bloem kunnen eten.

Vervolgens zijn we naar de expositiehal gegaan. Er waren prachtige schilderijen, voornamelijk de Surinaamse natuur. Er hing 1 verdwaald schilderij bij: het Nederlandse landschap met tulpenvelden en een molen! Boven was er een prachtige panorama geschilderd met allerlei elementen van de Surinaamse natuur.

Vervolgens kregen we een rondleiding door de kwekerij. De vlindertuin kweekt namelijk vlinders voor diverse vlindertuinen o.a. in Europa. We hebben alle fases gezien, van eieren, rupsen, cocons en de vlinder. Er is een cocon die goud van kleur is, dit moet de vijanden afschrikken. Wat we niet wisten is dat elke soort vlinder een eigen boom heeft waarop de eieren worden gelegd. Dat betekent dus dat ze ook bomen kweken in de vlindertuin.

Ook kweken ze schildpadden en slangen. We mochten alleen de schildpadden vast houden, helaas! Tijdens het maken van de foto’s vond er 1 het wel welletjes geweest en liet dit merken door in Marie Claire haar hand te bijten, huftertje!

Aan het  einde van de rondleiding hebben we nog wat gegeten (voor zo’n lange fietstocht in de hitte moeten we wel goed gegeten hebben natuurlijk). Daarna zijn we nog even de ‘echte’ vlindertuin in gegaan en hebben genoten van deze mooie vlinders.

Inmiddels was het al bijna half 2 en moesten we nog terug fietsen. Ja in de felle zon. Thuis waren dan ook helemaal uitgeput en hadden zin in verkoeling. Oase is echt een uitkomst!!

Die avond was het ook weer tijd voor onze tweede salsa les. Deze les was nog leuker dan de eerste, de tijd vloog om! Met een grote glimlach zijn we naar huis gegaan. Op naar de volgende les!

Die avond hebben we heerlijk gekookt. Een salade met gebakken aardappelschijfjes en een kipcordonbleu… Hmm! Die avond hebben weer een ‘tv’ avond gehouden, Expeditie Robinson en the Voice volgen we nog op de voet!  

Zaterdag 9 november werden we om 6 uur in de ochtend door de taxi opgehaald, op naar Apoera!

In Lelydorp hebben we nog even wat broodjes gehaald en toen begon onze 8 uur durende trip! Al snel ruilden we de geasfalteerde weg in voor rode zandwegen, wat vaak zorgde voor een ‘bumpy ride’. Onderweg hebben we nog een paar stops gemaakt, zo ook bij een kreekje. Helaas laten mensen al hun afval liggen als ze daar geweest zijn. Zonde!

Aangekomen in Apoera hebben we de kamers ingericht en konden we genieten van een heerlijk gerecht.  Met volle buiken gingen we nog een stadswandeling maken... Al snel was duidelijk dat er niet zoveel te doen was in Apoera.

In de ochtend hebben we goed gechilld en hebben we heerlijk gezwommen in de Corantijn rivier.

Vervolgens zijn we onze hangmatten gaan ophangen op een boot waarmee we die nacht naar Nickerie zouden vertrekken. Daarna hebben we nog even wat gegeten, ons opgefrist en zijn we naar de boot vertrokken.



De boot wordt eigenlijk alleen door de lokale bevolking gebruikt, wat resulteerde in verbaasde gezichten dat ze ons bakra’s ook op de boot zagen. Eerst hebben we boven op het dek gezellig gezeten (en wat gedronken natuurlijk ;-)).

Uitzicht op Guyana

Uiteindelijk was het toch de bedoeling om in de hangmatten te gaan slapen. Beneden aangekomen hingen er tussen onze hangmatten nog meer andere hangmatten! Het werd wel heel erg knus, bijna zo knus dat je ‘lepeltje lepeltje’ met je buurman of vrouw lag, er iemand boven en onder je lag. We voelden ons een beetje als sardientjes. Naast dat ze boot overvol was, rook het onwijs naar diesel en maakte de motor veel herrie. Echt slapen is er dus ook niet van gekomen.

Vroeg in de ochtend daar aangekomen hebben we nog even moeten wachten voordat we eruit mochten. Alle tassen naar boven gebracht, bleek dat we over een plank van 10 cm breed naar de kade moesten lopen… Met knikkende knieën zijn we naar de overkant gekomen. He, wat is dat voor geluid in de verte? BRULAPEN! Wat een herrie kunnen ze maken. Helaas hebben we ze niet kunnen zien. Met een bus werden we naar Nickerie gebracht. Bij het hotel hebben we ons wat opgefrist en vervolgens heerlijk ontbeten!

We zijn de lokale markt nog over geweest en vertrokken tegen het middaguur weer terug naar Paramaribo. Onderweg zijn we weer een paar keer gestopt in Wageningen, Coronie en Groningen. In Coronie zijn we gestopt om wat te eten en fruit te kopen. We hebben kennis gemaakt met mierzoette kokoskoekjes, zo lekker maar de cariës vliegt je tegemoet.  

Om 4 uur waren we terug in Paramaribo, moe en uitgeblust.

Het was even bijkomen, heerlijke roti van Joosje eten en klaarmaken voor salsales. Het was de les van draaien, waar onze vermoeide hoofden niet echt bij konden.

Vooral de boot was een erg bijzondere ervaring en zullen we dan ook niet snel vergeten. Dit raden we dus ook niemand aan -_-.

Al met al hebben we erg genoten en hebben zin in het volgende avontuur!

Nog een filmpje die tijdens de reis naar Apoera is gemaakt. 

Liefs ons

Time flies,...!

We zitten alweer 4 weken in Suriname, de tijd vliegt!  Tijd voor een nieuwe update.

Thuis ging de laptop van Lianne spacen.. help! Diverse ICT bedrijven gebeld, maandag kon Lianne hem komen brengen. Om even de gedachte aan de laptop te vergeten zijn we in de loop van de middag zijn we naar de winkels bij de supermarkt wezen kijken. Samen hebben we sandalen gepast, je mag hier namelijk niet uitgaan op je slippers, ‘strandkleding’. Helaas zijn we niet geslaagd in slippers maar heeft Lianne een mooie staptas en Marie Claire oorbellen gekocht. Daarna hebben we boodschappen voor het avondeten gehaald en zijn we weer blij met onze aankopen naar huis gegaan.

De volgende morgen hebben we uitgeslapen, en zijn we om half 12 met de taxi naar Fort Zeelandia gegaan. Op moment dat we aankwamen begon het al te spetteren. Tijdens de rondleiding door het fort werd ons de ontdekking van Suriname verteld en hoe het fort tot stand is gekomen. 

Uiteindelijk is Suriname tegen Nieuw Amsterdam (tegenwoordig New York) ‘geruild’. De Nederlanders kregen Suriname en Engeland kreeg 

Nieuw Amsterdam. In de loop der jaren zijn er veel arbeiders vanuit o.a. Afrika gehaald, die overigens lang niet allemaal Suriname haalden, waardoor Suriname veel bevolkingsgroepen kent. We hebben hier informatie over belangrijke mensen voor Suriname gekregen met foto’s, een indruk gekregen van de slavenarbeid en kennis gemaakt met de kledij en sieraden van de marrons en inheemsen uit die tijd. Helaas ging het ondertussen erg stormen, zo erg dat je de brug niet meer kon zien en als we graag van het ene fort deel naar andere deel wilden, we erg nat werden.  Helaas konden we het uitzicht niet zien, maar we zullen zeker nog een keer terug komen. Doordat we wachten of het beter weer zouden worden, hadden we genoeg tijd. Onze gids kreeg heel wat vragen, en het ging zeker ook over de ‘onrust’ in Nederland over ‘ Zwarte Piet’ en natuurlijk de film ‘Hoe duur was de suiker?’. Op het einde zijn we nog de kakkerlakkenkelder ingegaan, hierin werden gevangenen gestopt voor 3 maanden. Het is een donkere kamer van ongeveer 6 bij 3 met een laag plafond.  

Uiteindelijk zijn we een heel stuk wijzer vertrokken naar Zus & Zo, waar we een heerlijke lunch hebben gehad. Hier hebben we kennis gemaakt met het Surinaamse gerecht pom. Twee broodjes, een met gesmolten brie pesto en tomaat en ander een broodje pom. Het smaakte naar meer.

Zus & Zo regelt ook excursies, we zijn dan ook naar boven gegaan om meer informatie te krijgen over de excursies en informatiefolders mee te kunnen nemen.  We hebben dan al meteen besloten om een kookcursus te gaan doen, waarbij we twee Surinaamse gerechten en een snack zullen leren maken. Zo kunnen jullie thuis in Nederland ook van de Surinaamse keuken genieten ;)

’s Avonds hebben we heerlijk gegeten bij Chi Min!

Zaterdag hadden we te horen gekregen dat we de krant hadden gehaald!  Iemand had de krant voor ons bewaard. In het Surinaams Dagblad stonden we dan met z’n vieren op pagina 24 met de grootste foto en er onder staat: Asia de Su was wederom vol met Super Gezellige Mensen. Nog krap drie weken in Suriname en nu al de krant gehaald!!

’s Middags zijn we nog even gaan ontspannen bij Oase en ’s avonds hebben we met mevrouw Bell (onze lieve, zorgzame huisbazin) gekookt. Spekjes met uit eigen achtertuin geplukte aubergine en tomaatjes gewokt. Wat rijst erbij en we hadden een erg smaakvol gerecht neergezet. Na het smullen hebben we nog buiten een kopje thee gedronken en gehad over haar projecten.

Ook kwam die avond eindelijk Joopie langs met onze fietsen!! Twee knappe fietsen voor een erg goede prijs. Heerlijk konden we weer met de fiets ergens naar toe i.p.v. afhankelijk te zijn van de taxi’s ;).

Dinsdag kregen we te horen dat de laptop van Lianne pas later op de dag konden halen. Helaas bleek bij het bekijken van het probleem dat een deel van de harde schijf stuk is, het deel natuurlijk waar alles staat,  geen back-up. Gelukkig had hij wel nog op het goede deel windows met office pakket en een virusscanner kunnen zetten. De rest van de dag hebben we geluierd, en gebaald ;).

’s Avonds hebben we boodschappen gedaan en wat zagen we toen we de Choi’s binnenliepen? CHOCOLADELETTERS!! Wij als vrouwen moesten ze natuurlijk hebben.  De letters hebben dan ook niet lang in de koelkast gelegen voordat ze op waren ;).

Ook hebben we het allerlaatste puzzelstukje van onze 1000 stukken puzzel neergelegd. Hij is dan na twee weken af! Mevrouw Bel heeft de laatste mogen neerleggen. Zij vindt puzzelen ook zo geweldig. Ze deed het vroeger veel met gevangenen (ze heeft in een gevangenis gewerkt voordat ze met pensioen gingen, op de tbs afdeling).

Omdat we al 3 weken in Suriname verblijven is de hoogste tijd om ons te melden bij de vreemdenlingendienst. Dat moet als je langer dan 30 dagen in Suriname wilt verblijven. Donderdag gingen we dan op onze fietsen van Joopies er heen. Na bij verkeerde loket te hebben gestaan, gewacht in een kleine drukke ruimte, werden we dan eindelijk gewezen waar we dan wel heen moesten. Daar aangekomen moesten we ons verblijfadres doorgeven en wachten.. en wachten… en wachten... Uiteindelijk na een uur wachten werden we dan uiteindelijk geroepen en stond er een stempel in ons pasport. Yeah!

Na het bijkomen van de warmte, gingen we boodschappen doen. Kouseband met kip gemarineerd in ketjap en rijst en nog tomaatjes. Marie Claire had heerlijk gekookt en is dan ook zeker voor herhaling vatbaar!

In de avond hebben we weer Expeditie Robinson teruggekeken en zijn we naar bed gegaan.

Op de weg naar huis hebben we fruit gehaald bij ons stalletje in de buurt. Pompelmoes, Surinaamse kiwi’s en bananen.

Thuis de spullen neergezet zijn we doorgegaan naar de Hermitage mall. We hebben hier een rondje gelopen, veel gepast. Een korte broek was helaas alleen de nieuwe aanwinst. We hebben heel fout een happy meal bij de Mac Donalds gehaald. 

Thuis hebben we dan een deel van de The Voice of Holland gezien. We waren zo moe dat we het einde een andere keer zouden kijken.

Zaterdag 2 november is aangebroken. Het is weer is voor de verandering een mooie zonnige dag, zonder al te veel regen. Lianne had daarom ook erg veel zin om naar Oase te gaan. Af en toe was er toen een kort buitje waardoor we soms even onze spullen moesten pakken om te schuilen. Toch is Lianne behoorlijk gekleurd van deze dag (lees, verbrand).  Marie Claire had meer zin in een fietstocht, en is dan ook op de fiets naar de Paramaribo Zoo gegaan wat meer in noorden ligt. Hier waren veel verschillende dieren, maar het is absoluut niet te vergelijken met een dierentuin in Nederland. De hokken zijn wat primitiever en het is kleinschaliger opgebouwd. Toch was een Jaguar, maar ook struisvogels, brulapen, toekans, pelikanen, ara’s, schildpadden en slangen. Er waren ook hokken met ‘huis’geit, koe en ezel. Je kan er ook heerlijk picknicken. Vreemde was dat Marie Claire geen regen heeft gehad, maar wel af en toe de schaduw op moest zoeken.

Na het genieten van de zon kwamen we allebei ongeveer gelijk thuis en hebben we elkaar bij gekletst.

 

 

’s Avonds hebben we gechilled op bed of op de bank. Marie Claire is weliswaar aan een boek begonnen; de hongerspelen. Tijdens het chillen was er muziek op de achtergrond hoorbaar. Het was de muziek van Parbo Night. Dit werd vlak bij ons appartement gevierd. Marie Claire was erg nieuwsgierig.

Aangekomen bleek er een groot podium met een band te zijn en een groep van 8 promotors/dansers.  Er werd van alles gedraaid. ‘Surinaamse’ muziek tot Micheal Jackson. Tussendoor waren er optredens met mensen uit het publiek. Zo moesten er een paar een piramide van parbobier blikjes maken, of een parbobierblikje uit een ton met ijswater vissen. Ook werden er drie veilingen gehouden. Bij elke consumptie kreeg je ‘parbomoney’. Met dit ‘geld’ kon je bieden tijdens de veilingen, er werd o.a. een Galaxy S4 geveild.

Elke, Boukje en Andrès waren snel Marie Claire gearriveerd en hebben dan ook met z’n alle erg genoten van de muziek. Nog kennis gemaakt met een paar mensen die Lianne een week eerder op de Boembus had ontmoet.

Om 02.00 was de Parbo Night voorbij en gingen we naar Zsa Zsa Zsu. Hier hebben we verder gefeest.

Zondagochtend om tien uur werden we door dezelfde groep uitgenodigd om bij ’t Vat te gaan ‘ lunchen’. Johan haalde ons op, vervolgens de andere meiden. Onderweg en bij ’t Vat zelf werd er nog veel over de avond en eerdere avonden gesproken. De bediening was helaas wat minder. ‘Echt’ Surinaams, langzaam.. ‘Het is druk’ was het excuus, maar we waren bijna de enige!

De bedoeling was om er na te gaan bowlen, bij bowling aangekomen bleek hij nog dicht te zijn, waardoor we bij de Chinees (die zijn altijd open) wat drinken hebben gekocht en zijn gaan chillen bij Johan thuis. Dat was mooi,  Marie Claire haar fiets stond er nog!  

Uiteindelijk zijn we naar huis gegaan, en hebben snel onze bikini aangetrokken om nog van de zonnestraaltjes te genieten bij Oase. We hebben bij Oase heerlijk gezwommen, gezeten en gekletst. Superdag, die hebben we dan ook afgesloten met een heerlijke Twix.

Tot de volgende blog!

Liefs ons!