We zitten alweer 4 weken in Suriname, de tijd vliegt! Tijd voor een nieuwe update.
Thuis ging de laptop van Lianne spacen.. help! Diverse ICT bedrijven
gebeld, maandag kon Lianne hem komen brengen. Om even de gedachte aan de laptop
te vergeten zijn we in de loop van de middag zijn we naar de winkels bij de
supermarkt wezen kijken. Samen hebben we sandalen gepast, je mag hier namelijk
niet uitgaan op je slippers, ‘strandkleding’. Helaas zijn we niet geslaagd in
slippers maar heeft Lianne een mooie staptas en Marie Claire oorbellen gekocht.
Daarna hebben we boodschappen voor het avondeten gehaald en zijn we weer blij
met onze aankopen naar huis gegaan.
De volgende morgen hebben we uitgeslapen, en zijn we om half 12 met de
taxi naar Fort Zeelandia gegaan. Op moment dat we aankwamen begon het al te
spetteren. Tijdens de rondleiding door het fort werd ons de ontdekking van
Suriname verteld en hoe het fort tot stand is gekomen.
Uiteindelijk is Suriname
tegen Nieuw Amsterdam (tegenwoordig New York) ‘geruild’. De Nederlanders kregen
Suriname en Engeland kreeg
Nieuw Amsterdam. In de loop der jaren zijn er veel
arbeiders vanuit o.a. Afrika gehaald, die overigens lang niet allemaal Suriname
haalden, waardoor Suriname veel bevolkingsgroepen kent. We hebben hier
informatie over belangrijke mensen voor Suriname gekregen met foto’s, een
indruk gekregen van de slavenarbeid en kennis gemaakt met de kledij en sieraden
van de marrons en inheemsen uit die tijd. Helaas ging het ondertussen erg
stormen, zo erg dat je de brug niet meer kon zien en als we graag van het ene
fort deel naar andere deel wilden, we erg nat werden. Helaas konden we het uitzicht niet zien, maar
we zullen zeker nog een keer terug komen. Doordat we wachten of het beter weer
zouden worden, hadden we genoeg tijd. Onze gids kreeg heel wat vragen, en het
ging zeker ook over de ‘onrust’ in Nederland over ‘ Zwarte Piet’ en natuurlijk
de film ‘Hoe duur was de suiker?’. Op het einde zijn we nog de kakkerlakkenkelder
ingegaan, hierin werden gevangenen gestopt voor 3 maanden. Het is een donkere
kamer van ongeveer 6 bij 3 met een laag plafond.
Uiteindelijk zijn we een heel stuk wijzer vertrokken naar Zus & Zo,
waar we een heerlijke lunch hebben gehad. Hier hebben we kennis gemaakt met het Surinaamse gerecht pom. Twee broodjes, een met gesmolten brie pesto en tomaat
en ander een broodje pom. Het smaakte naar meer.
Zus & Zo regelt ook excursies, we zijn dan ook naar boven gegaan om
meer informatie te krijgen over de excursies en informatiefolders mee te kunnen
nemen. We hebben dan al meteen besloten
om een kookcursus te gaan doen, waarbij we twee Surinaamse gerechten en een
snack zullen leren maken. Zo kunnen jullie thuis in Nederland ook van de
Surinaamse keuken genieten ;)
Zaterdag hadden we te horen gekregen dat we de krant hadden gehaald! Iemand had de krant voor ons bewaard.
In het Surinaams Dagblad stonden we dan met z’n vieren op pagina 24 met de
grootste foto en er onder staat: Asia de Su was wederom vol met Super Gezellige
Mensen. Nog krap drie weken in Suriname en nu al de krant gehaald!!
’s Middags zijn we nog even gaan ontspannen bij Oase en ’s avonds hebben we
met mevrouw Bell (onze lieve, zorgzame huisbazin) gekookt. Spekjes met uit
eigen achtertuin geplukte aubergine en tomaatjes gewokt. Wat rijst erbij en we
hadden een erg smaakvol gerecht neergezet. Na het smullen hebben we nog buiten
een kopje thee gedronken en gehad over haar projecten.
Ook kwam die avond eindelijk Joopie langs met onze fietsen!! Twee
knappe fietsen voor een erg goede prijs. Heerlijk konden we weer met de fiets
ergens naar toe i.p.v. afhankelijk te zijn van de taxi’s ;).
Dinsdag kregen we te horen dat de laptop van Lianne pas later op de dag
konden halen. Helaas bleek bij het bekijken van het probleem dat een deel van
de harde schijf stuk is, het deel natuurlijk waar alles staat, geen back-up. Gelukkig had hij wel nog op het
goede deel windows met office pakket en een virusscanner kunnen zetten. De rest
van de dag hebben we geluierd, en gebaald ;).
’s Avonds hebben we boodschappen gedaan en wat zagen we toen we de Choi’s
binnenliepen? CHOCOLADELETTERS!! Wij als vrouwen moesten ze natuurlijk hebben. De letters hebben dan ook niet lang in de
koelkast gelegen voordat ze op waren ;).
Ook hebben we het allerlaatste puzzelstukje van onze 1000 stukken
puzzel neergelegd. Hij is dan na twee weken af! Mevrouw Bel heeft de laatste
mogen neerleggen. Zij vindt puzzelen ook zo geweldig. Ze deed het vroeger veel
met gevangenen (ze heeft in een gevangenis gewerkt voordat ze met pensioen
gingen, op de tbs afdeling).
Omdat we al 3 weken in Suriname verblijven is de hoogste tijd om ons te
melden bij de vreemdenlingendienst. Dat moet als je langer dan 30 dagen in
Suriname wilt verblijven. Donderdag gingen we dan op onze fietsen van Joopies er
heen. Na bij verkeerde loket te hebben gestaan, gewacht in een kleine drukke
ruimte, werden we dan eindelijk gewezen waar we dan wel heen moesten. Daar
aangekomen moesten we ons verblijfadres doorgeven en wachten.. en wachten… en
wachten... Uiteindelijk na een uur wachten werden we dan uiteindelijk geroepen
en stond er een stempel in ons pasport. Yeah!
Na het bijkomen van de warmte, gingen we boodschappen doen. Kouseband met kip gemarineerd in ketjap en
rijst en nog tomaatjes. Marie Claire had heerlijk gekookt en is dan ook zeker
voor herhaling vatbaar!
In de avond hebben we weer Expeditie Robinson teruggekeken en zijn we
naar bed gegaan.
Op de weg naar huis hebben we fruit gehaald bij ons stalletje in de
buurt. Pompelmoes, Surinaamse kiwi’s en bananen.
Thuis de spullen neergezet zijn we doorgegaan naar de Hermitage mall.
We hebben hier een rondje gelopen, veel gepast. Een korte broek was helaas
alleen de nieuwe aanwinst. We hebben heel fout een happy meal bij de Mac Donalds
gehaald.
Thuis hebben we dan een deel van de The Voice of Holland gezien. We
waren zo moe dat we het einde een andere keer zouden kijken.
Zaterdag 2 november is aangebroken. Het is weer is voor de verandering een mooie zonnige dag, zonder al te veel regen. Lianne had daarom ook erg veel zin om naar Oase te gaan. Af en toe was er toen een kort buitje waardoor we soms even onze spullen moesten pakken om te schuilen. Toch is Lianne behoorlijk gekleurd van deze dag (lees, verbrand). Marie Claire had meer zin in een fietstocht, en is dan ook op de fiets naar de Paramaribo Zoo gegaan wat meer in noorden ligt. Hier waren veel verschillende dieren, maar het is absoluut niet te vergelijken met een dierentuin in Nederland. De hokken zijn wat primitiever en het is kleinschaliger opgebouwd. Toch was een Jaguar, maar ook struisvogels, brulapen, toekans, pelikanen, ara’s, schildpadden en slangen. Er waren ook hokken met ‘huis’geit, koe en ezel. Je kan er ook heerlijk picknicken. Vreemde was dat Marie Claire geen regen heeft gehad, maar wel af en toe de schaduw op moest zoeken.
Na het genieten van de zon kwamen we allebei ongeveer gelijk thuis en hebben we elkaar bij gekletst.
’s Avonds hebben we gechilled op bed of op de bank. Marie Claire is
weliswaar aan een boek begonnen; de hongerspelen. Tijdens het chillen was er
muziek op de achtergrond hoorbaar. Het was de muziek van Parbo Night. Dit werd
vlak bij ons appartement gevierd. Marie Claire was erg nieuwsgierig.
Aangekomen bleek er een groot podium met een band te zijn en een groep
van 8 promotors/dansers. Er werd van
alles gedraaid. ‘Surinaamse’ muziek tot Micheal Jackson. Tussendoor waren er
optredens met mensen uit het publiek. Zo moesten er een paar een piramide van
parbobier blikjes maken, of een parbobierblikje uit een ton met ijswater
vissen. Ook werden er drie veilingen gehouden. Bij elke consumptie kreeg je ‘parbomoney’.
Met dit ‘geld’ kon je bieden tijdens de veilingen, er werd o.a. een Galaxy S4
geveild.
Elke, Boukje en Andrès waren snel Marie Claire gearriveerd en hebben dan
ook met z’n alle erg genoten van de muziek. Nog kennis gemaakt met een paar
mensen die Lianne een week eerder op de Boembus had ontmoet.
Om 02.00 was de Parbo Night voorbij en gingen we naar Zsa Zsa Zsu. Hier
hebben we verder gefeest.
Zondagochtend om tien uur werden we door dezelfde groep uitgenodigd om
bij ’t Vat te gaan ‘ lunchen’. Johan haalde ons op, vervolgens de andere
meiden. Onderweg en bij ’t Vat zelf werd er nog veel over de avond en eerdere
avonden gesproken. De bediening was helaas wat minder. ‘Echt’ Surinaams,
langzaam.. ‘Het is druk’ was het excuus, maar we waren bijna de enige!
De bedoeling was om er na te gaan bowlen, bij bowling aangekomen bleek
hij nog dicht te zijn, waardoor we bij de Chinees (die zijn altijd open) wat
drinken hebben gekocht en zijn gaan chillen bij Johan thuis. Dat was mooi, Marie Claire haar fiets stond er nog!
Uiteindelijk zijn we naar huis gegaan, en hebben snel onze bikini
aangetrokken om nog van de zonnestraaltjes te genieten bij
Oase. We hebben
bij Oase heerlijk gezwommen, gezeten en gekletst. Superdag, die hebben we dan ook afgesloten met een heerlijke Twix.
Tot de volgende blog!
Liefs ons!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten