Hallo allemaal! Het heeft even geduurd, maar hier dan eindelijk weer een update!
Na onze trip naar Apoera en Nickerie hebben we het de dagen daarna
rustig aan gedaan en hebben regelmatig op Oase gechilld.
Donderdagavond hadden we weer salsales en daarna hebben we onze moves
getest in de Havana Lounge. Marie Claire stond al snel op de dansvloer om haar
salsamoves te showen! Van de ene draai naar de andere draai, ze deed het
allemaal!
Vrijdag hebben we lekker uitgeslapen en zijn daarna het centrum in
gegaan om nog een paar laatste spulletjes te halen voor Botopasi. ’s Avonds stond
er weer een Boembus bij de Zanzibar voor ons klaar. Voor Marie Claire was dit
haar eerste ervaring op een Boembus en waarschijnlijk ook de laatste. We hebben
onze ogen uitgekeken! Links, rechts, op de bankjes, overal waren ze aan het
daggeren (mocht je hier nog nooit van hebben gehoord,… Kijk op youtube ;)). Na
deze bijzondere ervaring is ons duidelijk geworden dat wij in Nederland wel
extreem saai dansen! Na de Boembus zijn we nog door gaan feesten bij Touche wat
erg geslaagd was!
De zaterdag bestond uit chillen bij Oase en de tas inpakken voor
Botopasi!
Zondagochtend werden er om 9 uur verwacht. Het taxibusje stond al voor ons klaar toen we aankwamen. De spullen
werden zoveel mogelijk in het busje gestopt, maar er moest ook een groot deel
op het dak. Nadat alle spullen waren in- en opgeladen, ging onze reis naar
Atjoni beginnen! Normaal gesproken is het 2 uur rijden, maar onderweg stopte de
chauffeur her en der om nog spullen bij mensen op te halen. Dit schijnt hier
heel normaal te zijn.
Na ongeveer 3 uur rijden kwamen we bij Atjoni aan! Atjoni is een dorpje waar de weg eigenlijk ophoudt en je moet overstappen op de boot. Alle spullen werden vanuit het busje naar een korjaal, houten boot, overgeladen. Vervolgens mochten wij instappen. Vlak voor vertrek kwamen er nog 4 Surinamers op de boot, terwijl de boot eigenlijk al vol zat! Ook dat schijnt heel normaal te zijn. Vervolgens kon onze tocht van 2,5 uur over de Surinamerivier beginnen! We voerden dwars de jungle, Marrondorpen en ook over Sula’s. Een sula is stroomversnelling/waterval. In geval van laag water kan het wel eens gebeuren dat iedereen de boot uit moet en deze over de sula moet tillen. Gelukkig konden wij de hele bootreis blijven zitten ;).
Wij mochten uitstappen bij Hotel Botopasi. Wauw, wat is het daar
prachtig! Wij sliepen in een Wosu, een tropische lodge, met een prachtig
uitzicht. ’s Avonds kon je genieten van ‘concert at the river’. Er zijn onwijs
veel padden die luidkeels hun talenten lieten horen.
Tijdens de middagen hebben we heerlijk genoten van de sula’s. Ook hebben we op de dinsdagavond een kaaimannentoch gedaan. Hoofdlamp op, vestje aan en gaan met die banaan! We waren eigenlijk nog maar net onderweg, toen Stanley, onze gids, de apen hoorde roepen. We gingen aanmeren waar het geluid vandaan kwam. Stanley ging eerst kijken of hij ze zag. Ja hoor, hij zag ze! Dus hop, wij allemaal uit de boot, Stanley volgen langs een heel smal paadje midden de jungle in met de hoofdlampjes op. Overal hoorde je geluiden vandaan komen. Het was dus erg spannend!
Uiteindelijk is Stanley van het pad af gegaan en heeft wat geluid gemaakt met takken. De apen sprongen toen van boom naar boom en hebben we ze dus toch kunnen zien! Het was erg leuk en hebben dus ook kennis gemaakt met de Jungle ’s nachts! Vervolgens weer op naar de boot om netjes de boot in te stappen. Maar goed, op zoek naar de kaaiman! Stanley vertelde ons dat het wel lastig zou worden om een kaaiman te zien aangezien het volle maan was. Bij navraag waarom ze dan bij volle maan minder goed te zien waren kregen we als antwoord: ‘ het is volle maan’. Dus dat! Uiteindelijk hebben we een paar kaaimannen gezien en zijn we terug naar het hotel gegaan.
Op woensdagavond heeft Marie Claire de schrik van haar leven gehad. Ze
was haar tanden aan het poetsen en Lianne was net haar tandenborstel aan het
pakken toen Marie Claire schreeuwde (was meer gillen): ‘Kijk, kijk, kijk, kijk,
daar in de nok’.
Lianne verstond het niet, dus Marie Claire herhaalde ‘nok, nok, nok’. Lianne liep uit de badkamer en keek naar de nok. Oeh,…. Daar was een grote tarantula! Marie Claire sprintte naar de eigenaresse, bijna in shock, vroeg aan iedereen of ze niet bij iemand anders kon slapen en of de tarantula niet weggehaald zou kunnen worden. Vervolgens is ze boven bij de chillruimte gaan zitten. De tarantula heeft het niet overleefd. Het is niet gelukt om hem te vangen en ergens anders vrij te laten, dus is het helaas vermoord. Ondanks dat ons huisdier het niet had overleefd wilde Marie Claire niet meer in de lodge gaan slapen en is bij Elke in de hotelkamer gaan slapen. Lianne heeft die nacht nog gezelschap van twee andere tarantula’s gehad, dus het was maar goed dat Marie Claire er niet was. Na dit gehoord te hebben is Marie Claire niet meer in de lodge gaan slapen.
Lianne verstond het niet, dus Marie Claire herhaalde ‘nok, nok, nok’. Lianne liep uit de badkamer en keek naar de nok. Oeh,…. Daar was een grote tarantula! Marie Claire sprintte naar de eigenaresse, bijna in shock, vroeg aan iedereen of ze niet bij iemand anders kon slapen en of de tarantula niet weggehaald zou kunnen worden. Vervolgens is ze boven bij de chillruimte gaan zitten. De tarantula heeft het niet overleefd. Het is niet gelukt om hem te vangen en ergens anders vrij te laten, dus is het helaas vermoord. Ondanks dat ons huisdier het niet had overleefd wilde Marie Claire niet meer in de lodge gaan slapen en is bij Elke in de hotelkamer gaan slapen. Lianne heeft die nacht nog gezelschap van twee andere tarantula’s gehad, dus het was maar goed dat Marie Claire er niet was. Na dit gehoord te hebben is Marie Claire niet meer in de lodge gaan slapen.
Donderdag hebben we het ochtenddeel gevuld met een boswandeling naar
PikinSlee. Dit is een tocht van 6 km. Haidy, eigenaar van hotel Botopasi, was
onze gids en had ook zijn zangvogel mee. Onderweg hebben we prachtige vlinders,
hagedissen, kreekjes en zelfs een aapje gezien! Vervolgens hebben we een
bezoekje gebracht aan het samaaka marron museum. Na eerst een drankje te hebben
genuttigd, kregen we een rondleiding door het museum. Er werd over hun
levenswijze verteld.
Er is tevens een hele commotie in de dorpen Botopasi en Pikin Slee geweest. Ongeveer twee weken voor onze aankomst is er een jager doodgeschoten. Een andere jager zag deze voor wild aan en schoot dus. De jager die heeft geschoten is uit de dorpen verbannen.
Normaal mogen de familieleden van het slachtoffer wraak nemen. Dit wordt gedaan door huizen van de jager die had geschoten en huizen van zijn familie te plunderen en af te branden. Echter vonden ze kapiteinen van de dorpen dit ook wel erg middeleeuws en hebben in goed overleg met beide families besloten dat het niet zover hoefde te komen. De familieleden van de doodgeschoten jager krijgen allemaal drank en offers van de familieleden van de jager die schoot. In het bos is er op de plek waar het gebeurd is een offerplaats gemaakt. We vonden het een bijzonder verhaal!
Verder waren er prachtige
houtsnijwerken te zien. In de tuin om het museum heen stonden bijzondere
kunstwerken. Aan het eind hebben we nog wat souveniers gekocht en zijn we naar
de waterkant gaan lopen waar een boot op ons wachtte om weer terug te gaan naar
het hotel. We zouden na de lunch weer naar het dorp toe gaan om kinderen te
behandelen. Echter werd er tijdens de lunch gebeld dat de kinderen te moe waren
van het sporten en we dus ook die middag vrij hadden.
Op zaterdagochtend vertrokken we weer richting Paramaribo. Eerst naar
Atjoni met de boot, waar we natuurlijk onderweg weer langs een paar dorpen
gingen om spulletjes op te halen, en vervolgens met een taxibusje naar
Paramaribo. Onderweg moesten de opgehaalde spullen weer her en der worden
gebracht.Die avond hadden we geen zin om te koken en zijn we naar het restaurantje aan het einde van de straat gegaan, Shakers.
Zondagavond hebben we gefeest bij Parbo Night Srefidensi edition! Er
waren een aantal opdrachten die door het publiek uitgevoerd moesten worden. Zo
stond Marie Claire samen met Carlijn op het podium en moesten eerst gewoon
dansen. Maar toen,….! Marie Claire kreeg de opdracht om een Surinaamse dame na
te dansen. Marie Claire begint al een ware dancing queen te worden! Een andere
Surinaamse dame moest Carlijn nadansen, die een soort van Macarena moves
maakte. De blikken van de Surinaamse dame waren geniaal!!! Als dank kregen ze
nog een parbopetje en een sleutelhanger. De rest van de avond was super
gezellig en onze kontjes zijn goed heen en weer gegaan.
Maandagavond hadden we weer salsales. Aangezien we een week hadden
gemist moesten we erg goed opletten en hadden we een beetje moeite om alles bij
te benen.
Donderdagavond, de avond van het afdansen! Dit was de laatste les van ‘level-1’.
Nadat we eerst nog wat draaien hadden geoefend, gingen we in groepen van 5
afdansen. Wij zijn beide geslaagd!! YEAH! We mogen door naar level-2! We gaan
proberen om zoveel mogelijk lessen te volgen hiervan, zodat we als salsaqueens
terug naar Nederland keren.
Onze eerste jungle avontuur is goed bevallen en hebben dan ook heel
veel zin in maandag. We zullen dan gaan vliegen naar Poesoegroenoe!
Heel veel liefs van ons!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten