Bakra's op de fiets

Zondag hebben we heerlijk uitgeslapen en erg rustig aan gedaan. We hebben nog een rondje gelopen door de buurt en zijn verrast door een regenbui. Gelukkig was deze binnen 10 minuten weer weg en regent het hier niet 3 dagen non-stop achter elkaar, zoals nu in Nederland het geval is,.. 's Avonds hebben we weer gekookt en nog wat boodschapjes gehaald.

Maandagochtend ging de wekker weer eens voor de verandering, want ja, hier hebben we een schoonmaakster! Nog luxer dan thuis! We hebben een taxi genomen naar het centrum om bij Zus en Zo fietsen te huren. Daar begon dan ons fietsavontuur! Toet Toet Toet!! De auto's rijden hier links en wij moeten dus ook helemaal links fietsen en achter elkaar! Er zijn hier geen fietspaden. In Nederland ben je als fietser bijna de koning op de weg, maar hier,... Er zijn ook amper Surinamers die fietsen. Ik denk dat 90% van de fietsers bakra's zijn (zo worden Nederlanders in Suriname genoemd). Het is overigens verder wel heerlijk om te fietsen!

Wij zijn gestopt bij de Central Market en wilden onze fietsen daar 'parkeren'. Komt er er een mannetje naar ons toe dat wij moeten betalen! Zelfs in Nederland, fietsland, hoef je geen parkeergeld voor je fiets te betalen,..! We twijfelden of we niet in de zeik genomen werden, maar hadden toch maar betaald (was omgerekend nog geen euro, dus vooruit). Wat we binnen aantroffen was niets van wat we hadden verwacht. Het stinkt, etenswaren op vieze stenen/houten tafels, alles bestrooid met vies groen bruin water om eten er 'vers' uit te laten zien en het was er erg donker. Kippen en kuikens die met z'n alle in een veel te kleine kooi zitten. En vis, onwijs veel vis! Vis kon je bereid zien worden op tafels die in jaren niet meer schoon gemaakt zijn, maar tussen de vis lagen er zelfs schildpadden!! Achteraf hoorden we dat er ook weleens aapjes worden verkocht! Ook is je tas er niet veilig, en wordt je opgelicht waar je bij staat. Een ding weten we zeker, dit was onze enige en laatste keer dat we de Central Market hebben bezocht. We zijn dan ook erg blij dat we in de buurt 'gewoon' supermarkten en stalletjes langs de weg hebben.

Daarna zijn we doorgereden naar de Jeruzalem bazaar waar we hangmatten gingen kopen voor onze trip naar Poesoegroenoe. Ja daar moeten onze hangmat op gaan hangen en in de jungle slapen! Tijdens het congres hadden we de tip van een arts gekregen om daar onze hangmat te halen. Wauw, zoveel verschillende. Één-, twee- of driepersoons, met franjes of zonder franjes, allerlei kleuren,..we konden haast niet kiezen. Vervolgens hebben we met ieder een prachtige hangmat onze weg naar huis vervolgd. Het was een beetje zoeken, dus als echte toeristen hebben we maar de kaart van Paramaribo erbij gehaald en zijn veilig thuis aangekomen zonder brokken. Fietsavontuur nummer 1 is geslaagd!

Na de spullen thuis te hebben afgezet zijn we naar een fruitstalletje langs de weg gereden. Onze lieve huisbazin had verteld dat hun fruit erg lekker is. Ze de verkopers  al ingelicht dat wij ook langs zouden komen en ze een normale prijs voor ons moeten maken. Het gebeurd regelmatig dat ze voor Bakra's de prijs flink opschroeven,...Aangekomen bij het stalletje zeiden we meteen dat we door mevrouw Bel naar hen toegestuurd waren. 'Ja, jullie zijn die twee meisjes toch met wie wij mee naar huis mogen'? Vervolgens vroegen ze ook of wij hen niet een dagje zouden willen helpen met verkopen. We zouden wat commissie en fruit krijgen, dat dan wel! Bij het stalletje hadden ze voor ons ook flink wat onbekende fruitsoorten liggen en vroegen met onze beperkte Hollandse fruitkennis wat er allemaal lag. Uiteindelijk zijn we met een pompelmoes (geproefd bij Amanda thuis), bananen en een watermeloen naar huis gegaan... Ja, inderdaad alleen wat we al kenden ;). Voordat we weg gingen hebben we ook (koude!) kokosmelk gedronken en Marie Claire heeft het binnenste bij aankomst thuis opgegeten.


Bij aankomst was de schoonmaakster nog bezig met het huis.. zo vies hadden we het niet gemaakt hoor ;-). We hebben onze zwemkleding gepakt en zijn beetje overhaast vertrokken. We gingen naar Oase. Je kan er groepslessen volgen, fitnessen, zwemmen en eten en drinken kopen. Na een abonnement te hebben afgesloten zijn we heerlijk in het water gesprongen. Jeetje, daar waren we aan toe zeg (34 graden)!

Na Oase vroeg Amanda al voor de derde keer of wij ook niet zin hadden in een ijsje. Daar zeggen wij geen 'nee' tegen, dus hebben we een ijsje bij de MC Donalds gehaald, een Mc Flurry Oreó en M&M's waren zo goed dat we geen trek hadden meer voor echt avondeten.
Thuis hebben we met een glaasje Disaronno met ijs, HNTM terug gekeken en zijn we te bed gegaan.

Na heerlijk te hebben uitgeslapen moesten we dinsdag toch wel weer eens aan de bak. We hebben dan ook druiven (gekocht in de Central Market voor te veel geld natuurlijk) en pompelmoes naast ons gezet en het verslag van het symposium gemaakt.
Marie Claire kon zich niet goed concentreren omdat haar fietssleutel kwijt was. Een beetje paniek, want ja, sleutel kwijt betekende geen fiets meer kunnen gebruiken en een flinke boete. De hele dag gezocht, nergens in huis te vinden, terug gedacht wat ze er als laatste mee heeft gedaan... De gedachte dat ze iets had weggegooid, maakte haar een beetje zorgen. Het vuilnis had ze eerder al buiten gezet. Daar ging Marie Claire dan, de vuilniszak doorzoeken.. Ik kwam veel beschimmelde dingen tegen, maar daar opeens vond ik iets moois.. een gekko viel op me schoot.. Wat is dat een mooi en schattig dier... Echter vertelde mevrouw Bel erbij dat zij ze liever kwijt dan rijk is, aangezien ze flink de boel onder kunnen 'schijten'. Dit exemplaar is netjes buiten de poort gezet ;-). Bij verdere zoektocht zag ze hem dan toch... de fietssleutel was terecht en de rust was wedergekeerd.
Aan het einde van de middag had Marie Claire kip met kerriepoeder, diepvries groenten en rijst gemaakt. Dit smaakte overigens niet verkeerd, maar van Lianne mag de rijst in het vervolg wel wat minder papperig, smaken verschillen!

's Avonds hebben we met mevrouw Bel de pommes de cythères uit de voortuin geschild en geteut over Suriname en de fietssleutel. Deze pommes worden dan in het zuur gezet en over 3 dagen hebben we heerlijk sappige pommes de cythères. Mevrouw Bel zag van te voren erg op tegen deze klus en was dan ook erg blij met de hulp, met name van Marie Claire die veel heeft geschild!

Vandaag, woensdag, hadden we weer de wekker gezet. We hadden vandaag een afspraak met dokter Terborg. Voor de afspraak zijn we op de fietst de stad ingegaan met de missie om polo's te gaan kopen (deze hebben we nodig in zijn praktijk) en om wat blaadjes uit te printen voor ons onderzoek. Door Lianne haar goede richtingsgevoel zijn we dan ook snel bij Beyrouth Bazar aankomen en was de missie geslaagd. Onderweg terug naar huis hebben we nog onze vragenlijsten uitgeprint.

Thuis aangekomen hebben we onze spullen gepakt en zijn we naar Oase gegaan Daar hebben we voor het eerst hier een leguaan gezien. Wat hebben deze dieren een lange staart! Bij Oase werden we opgehaald door een nichtje van dokter Terborg. Eerst zijn we naar het vliegveld voor binnenlandse vluchten Zorg en Hoop gegaan voor informatie en daarna zijn we naar dokter Terborg zijn praktijk gereden. Bij aankomst werden we verwelkomd door dokter Terborg. We hebben daar een gesprek gehad met iemand van de JTV. Ze wilde graag weten wat onze plannen voor het onderzoek inhield. Dit heeft veel opgeleverd. We mogen bijvoorbeeld een demonstratiekaak met tandenborstel van hen lenen wat we kunnen gebruiken bij het geven van poetsinstructies. Na het gesprek hebben we meegekeken in de praktijk. We mochten zelfs patiënten behandelen! De stoel was wel even wennen. Uiteindelijk gingen we met z'n vieren naar ons appartementje om daar de roti te eten die we van dokter Terborg hadden gekregen! Het was verrukkelijk!

Na een dag vol indrukken is het nu tijd om te gaan slapen.

Liefs